zaterdag 23 juli 2016


21 juli 2016,  deel twee

Na het verhaal over het Gentiaanblauwtje en de foto's van de Klokjesgentianen was ik nog niet in de gelegenheid te kijken of er al eitjes gelegd zijn...wordt vervolgd!

Moeraswolfsklauw Lycopodiella inundata
Een bijzondere plant die ik eindelijk vond in de Kersdijk is de Moeraswolfsklauw. Ik denk dat ik voordat ik aan de IVN-cursus begon er gewoon overheen gelopen zou zijn, of het plantje over het hoofd gezien zou hebben. Nu echter valt mijn oog steeds meer op allerlei verschillende kleuren, vormen, bewegingen, en bij veel van dat alles ratelen mijn hersens vervolgens; hé, ken ik die plant, zag ik die vlinder niet al eens, hoe heet-ie ook al weer? En dan een foto, een notitie in mijn boekje, om thuis verder uit te pluizen en na te genieten.
Terug naar de Moeraswolfsklauw. Alleen al vanwege de náám wilde ik hem vinden. De vorm schijnt op een wolfvenklauw te lijken... dan wel een jonkie. De plant groeit op en direct langs de paden in geplagde natte heiden. Daar vond ik hem ook, aan het vennetje waar ook de Klokjesgentianen staan.


Beenbreek en Dopheide

  De Beenbreek vind ik ook in dit gebied, al bijna uitgebloeid. Het is een zeldzame plant, maar hier staan er heel wat. Ook in het Buurserzand vond ik er tientallen. Beenbreek is een soort van voedselarme, natte en vochtige delen in heide- en veenstreken. Opvallend zijn de gele trosvormige bloeiwijzen. Minstens zo opvallend zijn de helder-oranje vruchten die daarna verschijnen. Het is een kleur die je niet zo vaak ziet, en daardoor bijzonder.


Op onderstaand kaartje is te zien waar de Beenbreek gevonden is. Ná 2010 de rode blokjes.
Een atlasblok is een gebied van 5 x 5 kilometer. Deze blokken worden gebruikt bij inventarisatie van planten en dieren.


kaart
kaartje met atlasblokken, verspreiding Beenbreek
Nationale Databank Flora en Fauna

 

 heidelibel
En weer een nieuwe soort, die ik niet helemaal op naam kan brengen. De foto is niet scherp genoeg, en het blijkt dat de poten een identificatie-kenmerk zijn. Helaas op deze foto geen pootjes te zien. In elk geval is het een mannetje van één van de negen in Nederland voorkomende Heidelibellen.





 Een grappige vondst is dit ei. Op de schaal zijn duidelijk sporen te zien van tandjes. Welk dier dit ei opgepeuzeld heeft weet ik niet....
Opgepeuzeld ei




Geen opmerkingen:

Een reactie posten