31 augustus 2016  - Mijmer  end  19.15 - 19. 40

Heideveld Kersdijk

 Gisteren was het een erg mooie nazomerdag. Bijna 25 graden, bijna onbewolkt, bijna geen wind. Ik liep mijn laatste rondje voor dit blog met enige weemoed.
Vreemd dat  dit gebiedje, dichtbij huis, aanvankelijk wat saai leek, zo geweldig veel moois bood, op onverwachte momenten vooral.
Een paar weken geleden liep ik met mijn camera en notitieboekje een beetje te pompedommen, zag eikels groter worden, zag heide paars blijven, hoorde zwaluwen kwetteren. Zo verwend ben ik al, dacht ik, dat dit 'gewoon' voelde, geen spectaculaire vondsten. Totdat ik uit mijn rechter ooghoek ineens een hagedis zag zitten, nee, drie hagedissen, op één paaltje. Wow!! riep ik hardop of in mezelf, dat weet ik niet meer. Stilletjes er op af, een foto van te grote afstand,  floep, hagedissen weg. Jammer, dacht ik, maar toch mooi gezien. Opgeslagen op mijn eigen harde schijf.
Ik liep door en een paar meter verder weer raak. Een hagedis op het volgende paaltje. En drie meter verder nóg eentje. Met meer voorzichtigheid kon ik een paar goede foto's maken,  waaronder een kunstwerkje zelfs...Dag weer goed. Ik geniet er nu nog van.
Het er op uitgaan, bij verschillende weersomstandigheden, bij vorst en tropische hitte, omdat het een opdracht was voor de IVN-gidsencursus, werd tot een er op uitgaan omdat het leuk was, mooi, interessant, twee uur buiten, foto's maken, kijken en nog eens kijken, mensen ontmoeten, honden ontwijken, het me toe-eigenen van een gebied, wat ik 'mijn dagboekgebiedje'  ging noemen. Verschillende vrienden wilden wel eens zien waar ik al die foto's maakte, die op Facebook verschenen, en ook nam ik mijn cursusgroepje mee.
Het leuke was, dat al deze mensen heel erg enthousiast werden over de Kersdijk, zo dichtbij de bebouwde kom van Glanerbrug.  En daar werd ik dan weer blij van.
Een mooie ervaring kortom, die vraagt om een vervolg. Ik denk dat ik een voor mij nieuw gebied ga onderzoeken...het moet wel spannend blijven....tot later!

tot later! ...Landkaartje verlaat Munt

30 augustus 2016  

Meidoorn

Eind van de maand augustus...tot hier loopt de opdracht van mijn cursus. Vandaag nog een mooie ronde gelopen bij prachtig weer, nauwelijks wolken, 22 graden, een heel licht briesje,  en rijpe hazelnoten voor het plukken!

Vlier

Juffer ...

23 augustus 2016, zonovergoten, 27 graden

Hoewel de onderstaande foto's niet aan de Kersdijk zijn gemaakt, wilde ik ze toch graag in het dagboek opnemen. Een rode libel, ik denk de Heidelibel, en een juffer, waarvan ik de naam (nog) niet weet, beide op een blad aan één van de vijvers in Arboretum Poort Bulten. Vandaag was het 27 graden, ideaal weer voor insecten.

Rode Heidelibel (?)

 

 

 

 

 

 

 

17 augustus 2016

De natuur is aan het oppotten lijkt het wel. De vruchten groeien en kleuren, en de dieren houden zich stil, in elk geval veel stiller dan een maand geleden. Nu valt een spechtenlach op, de koolmezen houden zich koest, de tjiftjaf is zijn tekst kwijt.
Toch loop ik telkens weer iets onverwachts tegen het lijf. Gistermiddag bijvoorbeeld had ik mezelf al min of meer tevreden gesteld met een paar enorme felgroene eikels, die op zich best mooi zijn. Op het zandpaadje in het heideveld van de Kersdijk viel mijn oog ineens op iets op een paaltje...drie hagedissen!!! Vervolgens zat er op meerdere paaltjes telkens één hagedis, zodat ik de tijd kon nemen om een goede foto te maken.

Levendbarende hagedis Lacerta vivipara

Deze Levendbarende hagedis kan tot 18 centimeter lang worden. Hij eet kleine insecten en wormen. Deze hagedis houdt een winterslaap, waaruit hij in maart ontwaakt. De mannetjes wat eerder dan de vrouwtjes. In mei wordt er gepaard en drie maanden later worden de jonge dieren geboren. Niet in een eierschaal, zoals bij veel reptielen, maar in een vliesje, waar ze bijna direct uit kruipen.
Het toeval wil dat ik 25 juni in het Needse Achterveld een drachtig vrouwtje zag. De jongen zijn ongeveer 2,5 centimeter bij geboorte en groeien het eerste jaar nog een centimeter erbij. 

Levendbarende hagedis, drachtig vrouwtje - Needse Achterveld

Als een hagedis ruw wordt beetgepakt door dier of mens, kan hij zijn staart afwerpen. Dit heet autotomie. De afgeworpen staart blijft nog even doorbewegen (vergelijk een kip zonder kop, die nog doorrent). Dit leidt de aandacht van de belager af, en zo kan de hagedis ontsnappen. De staart groeit daarna weer aan, maar heeft dan een andere kleur en is wat korter en dikker.

detail van de Levendbarende hagedis,  met twee teken bij poot

12 augustus 2016

regendruppels in spinnenweb op struikheide

 

1 augustus 2016, 15.15 - 16.45 half bewolkt na bui

Helgroene schildwants Palomena viridissima

Met Paula en Chris liep ik weer eens met extra ogen rond. Er was net een enorme bui regen gevallen, de paden stonden nog blank. De sloot die de dag ervoor nog maar 1 tot 2 centimeter water had was gelukkig weer wat voller. Gelukkig, omdat ik er een heleboel visjes in gezien had. Nog steeds zwommen er tientallen.

onbekend dier in het ven- pissebed?

 Bij het mooiste ven vlogen libelles, soms gingen ze even op het kleine strandje zitten zonnen. Eentje zetje eitjes af op het water, twee andere joegen elkaar na. Een prachtige plek, helemaal omzoomd met struiken en bomen, de oever deels met riet en lisdoddes.
Half in het water zit een apart beestje (zie foto). Geen idee wat het is, het lijkt  op een pissebed, maar als ik beter kijk lijkt er een kop met sprieten op te zitten...en als ik dat nazoek hebben pissebedden inderdaad sprieten. Helaas is de foto niet goed genoeg om het beestje op naam te brengen.


                                                                                

naaktslak

Omdat het zo lekker geregend heeft komen de naaktslakken en masse tevoorschijn. Eentje hoorde ik werkelijk knagen aan het blaadje dat hij zo lekker vond...
Ze zitten in de planten maar bewegen zich ook voort over de paden, als het maar vochtig genoeg is.

 

Mais - vrouwelijke bloeiwijze

Op de akker aan de andere kant van het natuurgebiedje groeit Mais. Door het groeizame weer (warm en nat) schiet het werkelijk de lucht in, de stengels zijn meer dan twee meter lang. De vrouwelijke bloem laat zich makkelijk bekijken, voor de mannelijke bloeiwijze moet ik wat zoeken naar een kleinere plant omdat deze bloem helemaal in de top van de stengel groeit.
Mais komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika. Columbus bracht de plant mee naar Spanje, van daaruit verspreidde de Mais zich over Europa. In Nederland wordt Mais vooral verbouwd om te dienen als veevoer.

Mais - mannelijke bloeiwijze