Kersdijk

drie seizoenen in woord en beeld

Op 8 januari 2016 om 15.00 begin ik dit natuurdagboek over een stukje van het terrein dat Kersdijk heet. Regelmatig zal ik hier verslag doen van wat er dáár gebeurt.

8 januari 2016: zonnig, 7 graden, weinig wind, 15.00 - 16.00 uur

Het gebied ligt aan de rand van Glanerbrug. Op de achtergrond hoor ik het autoverkeer dat van en naar de snelweg rijdt, een permanent, gelukkig niet heel luid, geraas helaas. Verder is het stil. Een groene specht, een reiger, een koolmees...en een baas die zijn hond roept.

Op een stobbe zitten twee zwammen:

De linker herken ik als een tonderzwam, de andere was mij onbekend. Ik fotografeerde beide zwammen ook van de onderkant, met een verrassend resultaat.

De andere zwam blijkt een doolhofzwam te zijn.

tonderzwam


doolhofzwam

Op een boom groeit korstmos. Dit is gewoon schildmos.Thuis zie

ik pas, dat eronder nog een ander korstmos groeit. Volgende keer een loepje meenemen.

gewoon schildmos

Op de grond ligt behoorlijk wat gevallen blad. Groen blad is er nog van de bramen. Verderop zie ik een aantal eiken die nog vol zitten met dor blad, terwijl direct ernaast eiken staan die al helemaal kaal zijn.

eik met dor blad

Helemaal kaal? Nee, één blaadje houdt dapper stand. De knoppen

zijn al gevormd.

In een andere eik zit nog een gal.


knoppen eik


gal in eik

pijpenstrootje

Struikheide en dopheide, pijpenstrootje volop aanwezig. Het is een nogal nat gebied. Er zijn twee plassen die op een vennetje lijken (of twee vennetjes die een plas zijn?)

En ook dieren schijnen hier te leven, ik vond in elk geval en print van een ree in het modderige pad.


reeprint

gagel

Veel bomen en struiken hebben al duidelijk knoppen gevormd.

Bijvoorbeeld deze gagelstruik en een eik:

eik

Aan deze tak zit een extra verdikking, ik weet niet wat dit is. De andere knoppen lijken normaal.

Wat verderop langs het pad staan twee dode berken. De zwammen zitten er niet alleen op, maar ook erín. Op het onderste deel van de dode berken groeit fel groen mos. Een afgebroken tak die op de grond ligt is al aardig aan het vergaan. Eikels van een grote eik liggen verspreid over het pad en onder de boom, sommige zijn wat roodachtig aan het verkleuren. Daar vlakbij staat nog een aardappelbovist.